Kendine özel bir yer bulur.İnsana yaşadığını hissettirir.Hatta böyle zamanlar için yaşarız belki de. Bu sayfada yazdığım şeyler hep böyle zamanlar zaten...
Evimizin önündeki sokak lambasının sönmesiyle yıldızlar daha net görünmeye başlamıştı. İnsanın oturduğu yerden yıldızları görebilmesi ne güzel şey. Üstüne bir de ufukta denize düşen yıldırımları izleyebilmesi...
Bir yandan bu harika manzarayı izliyor bir yandan da yaşadığım 29 yılın derinliklerine dalıp inciler çıkartıyordum. Ne kadar güzel şeyler hatırladım. İnsan çocukken yaşadığı şeylerin renklerini biraz daha parlak hatırlıyor sanki. Eski okulumdaki kestirme yollardan, ısırdığım kalemin kokusuyla tadının aynı olmasına şaşırmamı, papatyaları, top oynadığımız sahayı ve daha bir sürü şeyi... İnsan böyle gecelerde hatırladığı ve nasıl unuttuğuna inanamadığı şeylere şaşırıyor... İşte öyle bir gece, geçmişten gelen o parlak günlere eklenen ve unutamayacağım bir gece Şimşekli Gece. Annem hep çok şanslı olduğumu söylerdi, bense şansa inanmazdım. Ben minnettarlığa inanırım. Böyle gece ve günleri yaşayabildiğim için, bunu hissedebildiğim için, ve benimle olan Özge'm için minnettarım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder