Kaz Dağından Parçalar

   Hayatım boyunca sadece burayı gezecek olsam belki yine de her yerini gördüm diyemem... Kaz Dağı yaşamın kaynağı gibi sanki. İnsana içinde yaşadığı her şeyin içinde ne kadar küçük kaldığını hissettirip büyük bir rahatlama duygusu veriyor. Burada efsaneler üzerine efsaneler yazılmış. Kültürler üzerine kültürler yaşanmış. Savaşlar üzerine savaşlar yaşanmış. Katman katman tarihin içinde, bir çok pencereyi açıp bu harika doğanın ortasında hayata bakabilmek... Bireyselliğin dayatıldığı günümüzden uzaklaşıp, burada yaşanılan sayısız hayatı hayal edince insan doğaya karışıp kuru bir yaprak gibi suya düşüp şelaleden aşağı sürüklenmeye gocunamıyor... Güzel bir romanın ilk kitabında ana karakter olan adamın bir sonraki bölümde önemini hızla yitirip yerini başkasına bırakması gibi değil mi zaten hayat? Bence öyle... Romanlarda da öyle... Kendinden ne kadar vazgeçersen o kadar kolaylaşıyor hayat...

HAVRAN

EDREMİT

HASANBOĞULDU

ADATEPE